Τα χαρακτηριστικα της Οριακής Διαταραχής Προσωπικότητας

Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας στην Αθήνα

Τα Χαρακτηριστικά της Οριακής Διαταραχής Προσωπικότητας

Η οριακή (μεταιχμιακή) διαταραχή προσωπικότητας (borderlinepersonalitydisorder – BPD‎‎) είναι μια παρατεταμένη διατάραξη της λειτουργίας της προσωπικότητας ενός ατόμου.Η Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας εγκαθίστανται μέχρι τα έξι έτη. Ωστόσο, όπως και η πλειονότητα των διαταραχών της προσωπικότητας, η Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας, εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά το χρονικό διάστημα από την περίοδο της εφηβείας μέχρι και τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής.

Οι οριακοί ασθενείς χαρακτηρίζονται από ασυνήθιστα επίπεδα αστάθειας στη διάθεση, στο συναίσθημα, στη συμπεριφορά και στην εικόνα του εαυτού τους. Βρίσκονται στο μεταίχμιο νεύρωσης και ψύχωσης και μπορεί να εκδηλώνουν παρορμητικότητα, αυτοκτονικές πράξεις, αυτοακρωτηριασμούς, προβλήματα ταυτότητας, αισθήματα κενού και ανίας. Ο αυτοτραυματισμός είναι ένα έκδηλο σύμπτωμα, ενώ οι ενέργειες για απόπειρα ή ολοκληρωμένη αυτοκτονία είναι πιθανές, ειδικότερα σε περιπτώσεις χωρίς προηγούμενη φροντίδα και αποτελεσματική θεραπεία.

Πιο συγκεκριμένα, τα βασικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου με Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας είναι τα εξής:

  • Έλλειψη σταθερότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις
  • Ασταθής συμπεριφορά
  • Παρορμητικότητα
  • Φυγή από την πραγματικότητα
  • Έντονη αμφιθυμία
  • Υπερβολική συναισθηματική ένταση
  • Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά
  • Χρόνιο αίσθημα κενού
  • Χειριστική συμπεριφορά
  • Αυτοκτονικές τάσεις
  • Αυτοκακοποίηση/Αυτοτιμωρία
  • Χαμηλή αυτοεκτίμηση
  • Ροπή προς παραβατική ή ριψοκίνδυνη συμπεριφορά
  • Δυσκολία εμπιστοσύνης
  • Απότομη & αγενής συμπεριφορά

Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η αντίδραση αυτών των ατόμων σε πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη. Η εγκατάλειψη αυτή θα μπορούσε να είναι χωρισμός, κάποια προσωρινή απομάκρυνση ή ταξίδι ή ακόμα και κάποια καθυστέρηση σε ραντεβού ή το τέλος μιας ψυχοθεραπείας. Τα άτομα αυτά αρχίζουν να φοβούνται και να πανικοβάλλονται ή και να θυμώνουν. Στην ουσία δεν αντέχουν να μένουν μόνα τους και την εγκατάλειψη αυτή την μεταφράζουν ως απόρριψη και πως οι ίδιοι είναι κακοί άνθρωποι. Γι΄αυτό και μπορεί να προβούν σε απόπειρες αυτοκτονίας ή πχ να κοπούν ή να καούν.

Η παρορμητικότητα που θεωρείται ένα γενικό χαρακτηριστικό του οριακού ατόμου, μπορεί να αφορά διάφορους τομείς και να εκδηλώνεται για παράδειγμα στη χαρτοπαιξία, την κατασπατάληση χρημάτων, την κατάχρηση του αλκοόλ, το ευκαιριακό σεξ χωρίς προφυλάξεις κ.α.

Έρευνες δείχνουν ότι στην πρώτη παιδική ηλικία ατόμων που εμφανίζουν οριακή διαταραχή προσωπικότητας, παρατηρείται μια υψηλή συχνότητα απώλειας των γονέων, τραυματικών αποχωρισμών ή και τα δύο. Η μητέρα συνήθως είναι καταθλιπτική και το παιδί δημιουργεί μαζί της μια εχθρική και συγκρουσιακή σχέση.

Ο πατέρας είναι συχνά απών και παρουσιάζει και ο ίδιος κάποιο ψυχοπαθολογικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα το παιδί να μην έχει την ευκαιρία να αναπτύξει μαζί του μια θετική σχέση, η οποία θα είχε ως στόχο να αντισταθμίσει το πρόβλημα με τη μητέρα. Σε τέτοιες περιπτώσεις ενδέχεται η ύπαρξη ιστορικού σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, εγκατάλειψης ή γονεϊκής υπερεμπλοκής που μπορεί να συνδέεται με αλκοολισμό.

Στα πλαίσια της συγκεκριμένης λογικής είναι πιθανόν να στηρίζεται η μεγάλη ανάγκη προσκόλλησης του οριακού ατόμου σε κάποιον, ως μητρικό υποκατάστατο, σαν συνέπεια των πρώιμων στερήσεων και των τραυματισμών που υπέστη.

Επιπλέον, καθώς παρατηρούμε ότι η λίστα συμπτωμάτων είναι μεγάλη, αντιλαμβανόμαστε ότι η συνύπαρξη με έναν Οριακό, ίσως αποδειχθεί μια δύσκολη κατάσταση. Ωστόσο, μέσα από την υπερβολή και την ακρότητα που τον χαρακτηρίζει, ένας οριακός μπορεί να μοιάζει με έναν ιδιαίτερα ενδιαφέρων και γοητευτικό άνθρωπο.

Ανησυχητικό είναι το πολύ μεγάλο ποσοστό της τάξης του το 10% των ατόμων που πάσχουν από Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας, να καταλήγουν σε αυτοκτονία.
Τα αίτια της πάθησης αυτής, μπορεί να είναι πολυπαραγοντικά.

Η κληρονομικότητα κατά ένα μεγάλο ποσοστό ευθύνεται για την υιοθέτηση της διαταραχής, όπως άλλωστε στην πλειονότητα των διαταραχών. Επιπροσθέτως, τα αίτια μπορούν να εντοπιστούν σε ψυχοκοινωνικούς παράγοντες, με έμφαση στην σχέση με τους γονείς. Η γονεϊκή εγκατάλειψη, η αμφιθυμία στην συμπεριφορά των γονιών, μια λεκτική ή σωματική κακοποίηση, μπορούν να γίνουν οι αιτίες για να πυροδοτηθεί μια οριακή συμπεριφορά.

Ο ακρογωνιαίος λίθος της διαταραχής είναι η ψυχοθεραπεία. Βέβαια, ένας οριακός ναι μεν θα επισκεφθεί κάποιον ψυχολόγο, διότι συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, αλλά δύσκολα θα παραμείνει πιστός στην θεραπεία. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στον ψυχοθεραπευτή είναι το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας οριακός.
ψυχοθεραπεία στην αθήνα

Written by 

Αφήστε μια απάντηση